[b]
Αγγίζοντας τον κόσμο των κρυστάλλων είναι σαν να βρισκόμαστε στη θαυμαστή σπηλιά του Αλαντίν, χρώματα αστραποβολούν ψιθυρίζοντας μυστικά γεμάτα θεραπευτικές δυνάμεις, ενώ η λάμψη και η ακτινοβολία τους καλύπτεται με τεράστια αποθέματα σοφίας.
Οι κρύσταλλοι σαν μια ιδιαίτερη «μαγική» προσφορά της μητέρας φύσης,
μας γοητεύουν τόσο, ώστε τους χρησιμοποιούμε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, αποδίδοντάς τους αξίες συμβολικές, φιλοσοφικές, αισθητικές αλλά και θεραπευτικές. Ιδιαίτερα οι πιο «καθαροί» από άλλες προσμίξεις κρύσταλλοι, ασκούσαν πάντοτε επάνω μας μια ανεξήγητη έλξη και σε όλες τις εποχές ήταν αντικείμενο θαυμασμού αλλά και μελέτης.
Από την αρχή της εξέλιξής μας σ’ αυτόν τον πλανήτη, αντιληφθήκαμε ότι η απόκοσμη δύναμή τους μεταδίδεται εξ αιτίας μιας εσωτερικής, κρυμμένης ενέργειας που μεταφέρουν. Αυτή η ενέργεια σχετίζεται με την ικανότητά τους να αντανακλούν το ίδιο το φως, την αγνότητά του, τη δύναμη και τη μαγεία του. Μέσα από χιλιάδες διαφορετικά χρώματα, διαφορετικές όψεις και σχήματα μας δίνεται η ευκαιρία να μπούμε σε κόσμους φανταστικούς, ονειρικούς, γεμάτους από ομορφιά και αρμονία. Η ομορφιά αυτή του φωτός μας δίνει μια νέα παραμυθένια διάσταση του κόσμου, δίνει φτερά στην φαντασία μας.
Ας γνωρίσουμε μαζί τι είναι οι κρύσταλλοι, πως σχηματίστηκαν και ποιες οι ιδιότητές τους. Ας δούμε ακόμη, πώς ο άνθρωπος γοητεύτηκε και συνδέθηκε μαζί τους από την πρώτη στιγμή που τους ανακάλυψε.
Πώς Δημιουργήθηκαν οι Κρύσταλλοι
Οι περισσότεροι κρύσταλλοι είναι αποτέλεσμα γεωλογικών διεργασιών διάρκειας εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων. Πριν εξορυχτούν, μπορεί να παρέμειναν μέσα στο έδαφος για εκατομμύρια χρόνια, ίσως ακόμη και από τότε που δημιουργήθηκε ο ίδιος ο πλανήτης. Όταν λοιπόν, κρατάμε έναν κρύσταλλο στην παλάμη μας, αγγίζουμε κάτι που ξεπερνά την ιστορία, κρατάμε κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τη μικρή διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.
Μπορούμε να πούμε πως οι κρύσταλλοι είναι το DNA της Γης, είναι το απτό αποτύπωμα της εξέλιξής της. Λειτουργώντας σαν μικροσκοπικές αποθήκες περιλαμβάνουν αρχεία εκατομμυρίων χρόνων, εμπεριέχουν τη μνήμη των ισχυρών δυνάμεων που τους διαμόρφωσαν. Ορισμένοι σχηματίστηκαν από το μάγμα που υπάρχει στα βάθη του πλανήτη. Αυτό το ρευστό υπέρθερμο υλικό που συχνά ανέρχεται στην επιφάνεια, όταν ωθείται από πιέσεις που δημιουργούνται από την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Καθώς, όμως, αυτό το ρευστό προσεγγίζει την επιφάνεια του πλανήτη ψύχεται και όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, κρυσταλλοποιείται. Αν η διαδικασία είναι σχετικά αργή, μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλοι σε διαστάσεις κρύσταλλοι. Αν αντίθετα είναι γρήγορη, τότε οι κρύσταλλοι είναι μικρότεροι.
Εκείνο που ουσιαστικά συμβαίνει είναι ότι όταν κάποιες χημικές ενώσεις ή στοιχεία μετασχηματίζονται από αέρια ή υγρή μορφή σε στερεή, αποκτούν αρκετές φορές κρυσταλλική δομή. Αυτή είναι και η διαδικασία της στερεοποίησης ή κρυστάλλωσης, όπου το αρχικό υλικό αναπτύσσεται πάνω σε μια συγκεκριμένη γεωμετρική δομή. Και έτσι βλέπουμε το μικρότερο κομμάτι να παρουσιάζει την ίδια δομή με το μεγαλύτερο, σχηματίζοντας ένα κρυσταλλικό πλέγμα, το οποίο κάθε φορά που προστίθεται σ’ αυτό νέα ποσότητα δομικού υλικού μεγαλώνει. Η γεωμετρία του εκάστοτε κρυσταλλικού πλέγματος, καθορίζει τόσο το σχήμα, όσο και τις φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου.
Αυτή η χαρακτηριστική γεωμετρική δομή ενός κρυστάλλου ονομάζεται «κρυσταλλικό σύστημα» και εμφανίζεται με επτά μορφές: Κυβική, Τετραγωνική, Εξαγωνική, Τριγωνική, Ορθορομβική, Μονοκλινή και Τρικλινή. Αυτές οι επτά βασικές κρυσταλλικές κατηγορίες είναι «πρότυπα-αρχέτυπα», που εκδηλώνονται στο φυσικό πεδίο μέσω του Βασιλείου των Κρυστάλλων.
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι κρύσταλλοι σχηματίζονται μέσα από απίστευτα ισχυρές πιέσεις και εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, ενώ γνωρίζουμε από τις «εσωτερικές παραδόσεις», ότι αυτός είναι και ο τρόπος μέσα από τον οποίο εξελίσσεται το ορυκτό βασίλειο.
Οποιαδήποτε όμως μορφή και αν πάρουν, η κρυσταλλική δομή τους απορροφά, διατηρεί και μεταδίδει ενέργεια. Και υπάρχουν περιπτώσεις που αυτή η ενέργεια σχετίζεται με ιδιότητες ηλεκτρομαγνητικές.
Σίγουρα, εάν αποκτούσαμε έναν κρύσταλλο θα μαγευόμασταν από το χρώμα, την υφή και τον κραδασμό του. Θα μπορούσε να συνδεόταν με την καλή μας διάθεση, να γινόταν το γούρι ή το φυλακτό μας ίσως, και αν σιωπούσαμε να μοιραζόταν μαζί μας τα αιώνια μυστικά του και να μας άγγιζε η μαγική του ατμόσφαιρα.
Home 
Mon Jul 01, 2013 6:14 am by 
Calendar
Subject: Πώς Δημιουργήθηκαν οι Κρύσταλλοι 
