Οι κρύσταλλοι είναι μερικές από τις απλούστερες και πιο σταθερές δομές του πλανήτη μας, αυτός ίσως να είναι και ο λόγος της δύναμής τους. Φτιαγμένοι από επαναλαμβανόμενα πρότυπα ατόμων ή μορίων συνδέονται και σχηματίζουν μια σταθερή μορφή. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες υλικές φόρμες είναι μια σύνθεση διάφορων μοριακών τύπων που ενώνονται για να σχηματίσουν μια «οντότητα». Θα μπορούσαν άραγε να ήταν άστρα που έπεσαν από τον ουρανό αναζητώντας την αγκαλιά της γήινης μητέρας τους αποκτώντας τη δομή με την οποία τα γνωρίζουμε;
Πολλοί από αυτούς, ιδιαίτερα ο Χαλαζίας, παρουσιάζουν μια παράξενη ιδιότητα που αναφέρεται από τους επιστήμονες ως «πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο». Γενικά, όταν ασκηθεί έντονη πίεση σε έναν κρύσταλλο χαλαζία, τότε, καθώς αυτός παραμορφώνεται ελαφρά, εμφανίζει ηλεκτρικές ιδιότητες (Μία πρακτική χρήση αυτής της ιδιότητας τη συναντάμε σε μουσικά όργανα, όπως για παράδειγμα στην κιθάρα, καθώς έτσι μετατρέπουμε τους ηχητικούς παλμούς του οργάνου σε ηλεκτρικά σήματα, προκειμένου να αναπαράγουμε και να επεξεργαστούμε τον ήχο της). Αντίστροφα, όταν ένας κρύσταλλος χαλαζίας βρεθεί μέσα σε ένα ηλεκτρικό πεδίο τότε το σχήμα του αλλάζει ελαφρά. Όταν μάλιστα βρεθεί μέσα σε ένα εναλλασσόμενο ηλεκτρικό πεδίο, τότε το σχήμα του αλλάζει διαρκώς και ρυθμικά, με τέτοιο τρόπο που το ίδιο το κρυσταλλικό υλικό ταλαντώνεται (Εδώ πρακτικά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς ένα ηλεκτρικό σήμα, ο ηχογραφημένος ήχος, για παράδειγμα, της κιθάρας μπορεί να γίνει ακουστός με τη βοήθεια ενός κρυστάλλου χαλαζία. Για αυτόν το λόγο, τα κινητά τηλέφωνα αλλά και ορισμένα σταθερά τηλέφωνα χρησιμοποιούν μεγάφωνα κρυστάλλων χαλαζία. Επίσης, πολλοί βομβητές σε θυροτηλέφωνα και σε άλλες συσκευές χρησιμοποιούν τέτοιους κρυστάλλους). Οι κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται, ακόμη, σε συσκευές υπερήχων, σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, σε ραδιοπομπούς, στα ρολόγια και στα τσιπ των υπολογιστών, καθώς και σε πλήθος άλλων ηλεκτρονικών συσκευών.
Γενικά, στη σημερινή εποχή όπου η πρόοδος της τεχνολογίας είναι ταχύτατη, οι κρύσταλλοι χρησιμοποιούνται για τη μεταβίβαση και ενίσχυση των ενεργειών με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Για παράδειγμα, Τα Ρουμπίνια, τόσο τα φυσικά όσο και τα τεχνητά, χρησιμοποιούνται στα λέιζερ μικροχειρουργικής, ενώ τα Διαμάντια στην κατασκευή τρυπανιών. Κάθε χρόνο εξορύσσονται τεράστιες ποσότητες κρυστάλλων και στη συνέχεια επεξεργάζονται ώστε να γίνουν κατάλληλοι για την ανάλογη χρήση.
Ιδιαίτερα χρήσιμοι είναι οι αποκαλούμενοι υγροί κρύσταλλοι που είναι μεσοφάσεις μεταξύ κρυσταλλικών, στερεών και ισοτροπικών υγρών. Οι πλέον γνωστές τεχνολογικές εφαρμογές τους αφορούν τις οθόνες των υπολογιστών, τηλεοράσεων, κινητών τηλεφώνων και ρολογιών. Οι υγροί κρύσταλλοι, όμως, δεν αποτελούν φυσική μορφή κρυστάλλων.
Πέρα, όμως, από τον τεχνολογικό τομέα, μελετώνται σήμερα και άλλες πιθανές χρήσεις των κρυστάλλων. Μέσα από το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον προς την εναλλακτική ιατρική, επανεκτιμούνται οι παραδόσεις των Ινδιάνων Σαμάνων, των Αβοριγίνων και της Αγιουβερδικής ιατρικής όπως αυτή ασκείται στην Ινδία. Οι επιστημονικές αποδείξεις που υποστηρίζουν αυτές τις ιδέες είναι σχετικά λίγες αλλά η εμπειρία πολλών θεραπευτών και των ασθενών τους, οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα.
Η χρήση των κρυστάλλων ταιριάζει ιδιαίτερα στον αιώνα μας γιατί μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στον πολυάσχολο τρόπο ζωής μας. Θα βοηθούσε αν μπορούσαμε να αφιερώναμε λίγα λεπτά την ημέρα για να αγγίζουμε τους αγαπημένους μας κρυστάλλους και ίσως να συγκεντρωνόμασταν για λίγο σε αυτή την επαφή νιώθοντας ό,τι έχουν να μας προσφέρουν. Ίσως η σχέση αυτή να εξελιχθεί αθόρυβα προς όφελός μας. Η επαφή με τους κρυστάλλους μπορεί να γίνει συναρπαστική. Ας απελευθερώσουμε τη φαντασία και τη διαίσθησή μας, καθώς οι κρύσταλλοι είναι έτοιμοι να μας δείξουν τα μυστικά τους.